ਤੁਸੀ punjabi sex stories ਦੇ ਪਿੱਛਲੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪੜਿਆ ਕਰਮੇਂ ਦੇ ਹਿੱਲਣ ਕਰਨ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤਾਂ ਡਰ ਹੀ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ੱਕ ਜਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਰਮੇਂ ਦੇ ਜਾਗਦੇ ਹੋਣ ਦਾ ਪਰ ਦੱਸ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਕਰਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹਿੱਲਿਆ ਮੈਂ ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਇਆ ਕਰਮੇਂ ਦੇ ਨਾਂ ਹਿੱਲਣ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਤੁਸੀ kaam sutar punjabi sex stories ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਪੜੋ
Kaam Sutar Punjabi Sex Stories 3
ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ 2-3 ਵਾਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬੁਲਾਇਆ ਪਰ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਬੋਲੀ ਨਹੀਂ ਜਦ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਪਰ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਸੌਂ ਰਹੀ ਸੀ ਮੇਰਾ ਸਾਰਾ ਸਵਾਦ ਬੁੰਡ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ
ਮੈਂ ਵੀ ਸੌਣ ਲਈ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆਈ ਮੈਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਹੀ ਦਿੱਖੀ ਗਈ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲਿਆ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਕੋਈ ਛੇੜਛਾੜ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜਿਆ ਤੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਅਜੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕੀ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਸਾਲਾ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਜਦ ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸਾਰਾ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਾਲ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਗਿਰਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੀਤੇ ਜਾ ਕੇ ਆਰਾਮ ਮਿਲਿਆ
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਮਾਲ ਡਿੱਗਾ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਦੀ ਝੁੰਝੜੀ ਜਿਹੀ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮੈਂ ਸੌਂ ਗਿਆ ਉਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਫਿਰ ਸਿੱਧਾ ਸਵੇਰੇ ਖੁੱਲੀ ਅੱਠ ਵਜੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਕਰਮੇਂ ਨੂੰ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੇ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਚਾਹ ਦਿੱਤੀ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਵੇ ਸੁੱਖ ਵੇ ਕਰਮੇਂ ਪੁੱਤੋ ਉੱਠੋ ਸਵੇਰ ਹੋ ਗਈ
ਕਰਮਾਂ – ਕੀ ਆ ਬੇਬੇ ਏਨੀਂ ਜਲਦੀ ਉੱਠਾ ਦਿੱਤਾ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਪੁੱਤ ਅੱਠ ਵਜ ਗਏ ਆ ਸੁੱਖ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਵੀ ਉੱਠ ਜਾ ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ ਲਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੇ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਚਾਦਰ ਵਿੱਚ
ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਮੱਲਦਾ ਮੱਲਦਾ ਉਠਿਆ ਤੇ ਜਦ ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕੀ ਮੇਰੀ ਲੋਅਰ ਰਾਤ ਦੀ ਉਵੇਂ ਹੀ ਥੱਲੇ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਮੈਂ ਉੱਠਣ ਜੋਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਚਾਹ ਦੇ ਦੋ ਹੁਣ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਲੈ ਪੁੱਤ ਪੀ ਲਾ ਉੱਠ ਕੇ ਨਹਾ ਲਵੋ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ
ਮੈਂ – ਨਹਾ ਲੈਦੇ ਬੇਬੇ ਮੇਰੇ ਰਾਤ ਦੇ ਪੱਟ ਦੁੱਖ ਰਹੇ ਆ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਇੱਕੋ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆ ਰਿਹਾ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਥੋੜੀ ਜੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਪੁੱਤ ਇੱਕੋ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਸੌਣ ਕਰਕੇ ਹੀ ਏਦਾਂ ਹੁੰਦਾ ਆ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਕਿੱਥੋਂ ਦੁੱਖ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇਰੇ ਪੱਟ ਮੈਂ ਘੁਟ ਦਿੰਦੀ
ਮੈਂ – ਨਾ ਨਾ ਬੇਬੇ ਰਹਿਣ ਦੋ ਆਪੇ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣੇ ਉ ਕਰਮੇਂ ਉੱਠ ਜਾ ਸਾਲਿਆਂ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦਾ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਲੈ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤ ਦੱਸ ਕਰਮਾਂ ਤਾਂ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਫਿਰ ਸੌਂ ਗਿਆ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਉੱਪਰ ਜੋੜਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਗੋਡਿਆਂ ਤੱਕ ਦੁੱਖ ਰਹੇ ਚੱਲ ਉੱਠ ਜਾਉਗਾ ਆਪੇ ਕਰਮਾਂ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਮੇਰੀ ਚਾਦਰ ਉੱਤੋ ਹੀ ਪੱਟ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗ ਗਈ ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਮੂੰਹ ਬਣਾਇਆ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੋ ਮਿੰਟ ਚਾਦਰ ਉੱਤੋ ਹੀ ਪੱਟ ਘੁੱਟੀ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਬੋਲੀ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਹੁਣ ਠੀਕ ਆ ਪੁੱਤ
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਬੇਬੇ ਇੰਝ ਨਹੀਂ ਠੀਕ ਲੱਗ ਰਿਹਾ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਫਿਰ ਕਿਵੇਂ ਠੀਕ ਕਰਾ ਪੁੱਤ
ਮੈਂ – ਚਾਦਰ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਘੁੱਟ ਬੇਬੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਆ ਪੁੱਤ ਲੈ ਹੋਣੀ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦੀ
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੇ ਚਾਦਰ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਮੈਂ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤਾਂ ਡਰ ਹੀ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਕਰਮਾਂ ਕੋਲੇ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਦਿਨ ਵੀ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਇਥੇ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਖ ਰਿਹਾ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਲੱਗ ਵੀ ਰਿਹਾ ਆ ਲੱਗਦਾ ਸੁੱਜ ਰਿਹਾ ਪੁੱਤ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ
ਮੈਂ – ਸੁੱਜ ਤਾਂ ਗਿਆ ਰਾਤ ਦਾ ਬੇਬੇ ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਘੁੱਟ ਰਹੇ ਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ ਮੈਂ ਲੰਨ ਹਿਲਾ ਕੇ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਦਾ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਗਈ
ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਅੱਗੋ ਜਿੱਥੇ ਫੁਦੀ ਸੀ ਸਲਵਾਰ ਉਤੋਂ ਹੀ ਹੱਥ ਫੇਰੀ ਗਿਆ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦਾ ਹੱਥ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਜੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਕਦੋਂ ਦੀ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਹੋਣੀ ਸੀ
ਮੇਰਾ ਪਾਣੀ ਨਿੱਕਲਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਮੈਂ ਲੋਅਰ ਨੂੰ ਉਤੇ ਕਰ ਲਿਆ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਚਾਦਰ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਹੁਣ ਠੀਕ ਆ ਪੁੱਤ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੀ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਤੂੰ ਏਨੇਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟੇ ਪੱਟ ਠੀਕ ਤਾਂ ਹੁਣੇ ਹੀ ਸੀ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਚੱਲਦੀ ਆ ਰਾਤੀਂ ਆਉਗੀ ਕਰਮੇਂ ਜਦੋਂ ਉੱਠ ਗਿਆ ਘਰ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦੀ ਉਸਨੂੰ
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਆ ਬੇਬੇ ਭੇਜ ਦਊਗਾ ਬੇਬੇ ਵੇਹਲੀ ਕਦੋ ਆ ਤੂੰ ਵੈਸੇ ਅੱਜ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਅੱਜ ਤਾਂ ਪੁੱਤ ਔਖੀ ਹੀ ਵੇਹਲੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਪਾਥੀਆਂ ਦਾ ਕੁੱਪ ਲਗਾਉਣਾ ਮੈਂ ਵਾੜੀ ਵਿੱਚ
ਮੈਂ – ਕੌਣ ਕੌਣ ਹੋਵੇਗਾ ਵਾੜੀ ਵਿੱਚ ਬੇਬੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਪਿੰਡ ਦੀਆ ਦੋ ਤੀਵੀਆ ਜੋ ਕੁੱਪ ਬੰਨਦੀਆ ਪੁੱਤ
ਮੈਂ – ਤੂੰ ਬੇਬੇ ਇਕੱਲੀ ਕਦੋਂ ਆ ਇਹ ਦੱਸ ਮੈਨੂੰ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਆ ਜਾਵੀ ਤੂੰ ਪੁੱਤ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਵਾੜੀ ਵਿੱਚ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਬੇਬੇ
ਫਿਰ ਬੇਬੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘਰੋ ਚਲੇ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ ਲੈਦਾ ਕਰਮਾਂ ਵੀ ਦੱਸ ਵਜੇ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦਾ ਮੈਂ ਨੌ ਵਜੇ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ ਕੇ ਸਫਾਈ ਕਰਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ
ਦੁਕਾਨ ਅਜੇ ਖੋਲੀ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਭੀੜ ਹੀ ਭੀੜ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਵਿਹਲਾ ਹੁੰਦਾ ਦੁਪਹਿਰ ਹੁਣ ਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਮੈਂ ਦੁਕਾਨ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਕਰਮੇਂ ਦੇ ਘਰੋ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਫਿਰ ਸਿੱਧਾ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨਾ ਦੀ ਵਾੜੀ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਵਾੜੀ ਕੋਲੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਆਇਆ ਅੰਦਰ 3 ਜਨੇ ਬੈਠੇ ਸੀ
ਪਹਿਲਾ – ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ
ਦੂਜੀ – ਨਿੰਮੋ ਕਰਮੇਂ ਦੀ ਮੰਮੀ ਜੋ ਅਜੇ ਜਵਾਨ ਹੀ ਪਈ ਸੀ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਰੰਗ ਰੂਪ ਵੱਲੋ ਮੰਮੇ 30 ਦੇ ਬੁੰਡ 32 ਦੀ ਤੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਸੀ ਮੈਂ ਨਿੰਮੋ ਨੂੰ ਆਂਟੀ ਹੀ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ
ਤੀਜੀ – ਨੂਰੀ ਕਰਮੇਂ ਦੀ ਭੈਣ ਜਿਸ ਨੇ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਪੈਰ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਰੱਖਿਆ ਹੀ ਸੀ ਨੂਰੀ ਦੀ ਉਮਰ ਸਾਢੇ ਅਠਾਰਾਂ ਸਾਲ ਤੇ ਸਾਮਾਨ ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਸੀ ਅੱਗੋ ਪਿੱਛੋ
ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤੇ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਸੱਤ ਸੀ ਅਕਾਲ ਬੁਲਾਈ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤੇ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦਾ ਜਵਾਬ ਸੱਤ ਸੀ ਅਕਾਲ ਬੋਲ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਫਿਰ ਨੂਰੀ ਦਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਤੇ ਨੂਰੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਵਧੀਆ ਦੱਸਿਆ ਮੈਂ ਫਿਰ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨਾਲ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ
ਮੈਂ – ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਂਟੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤਾਂ ਬੋਲਦੇ ਸੀ ਕੀ ਕੁੱਪ ਬੰਨਣ ਵਾਲੀਆ ਆਉਣ ਗਈਆਂ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਆਉਣਾ ਸੀ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀ ਆਈਆ ਸੁੱਖ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਮੈਨੂੰ ਸੁੱਖ ਹੀ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਹੋਰ ਰੋਟੀ ਖਾ ਆਇਆ ਸੀ ਘਰੋਂ
ਮੈਂ – ਅੱਛਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਆ ਗਿਆ ਹੋਣਾ ਆਂਟੀ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਹਾਂ ਜੀ ਆਂਟੀ ਖਾ ਆਇਆ ਸੀ ਰੋਟੀ ਹੋਰ ਬੇਬੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕੰਮ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਬੱਸ ਪੁੱਤ ਅੱਧਾ ਕੁ ਘੰਟਾ ਮਸੀਂ ਲੱਗਣਾ
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਆ ਬੇਬੇ ਕੋਈ ਕੰਮ ਹੈਗਾ ਤਾਂ ਦੱਸਣਾ ਮੈਨੂੰ
ਨੂਰੀ – ਵੀਰੇ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹੈਗਾ ਆ ਇੱਕ
ਮੈਂ – ਦੱਸ ਨੂਰੀ ਕੀ ਕੰਮ ਆ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੂਰੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕੱਟਦੀ ਬੋਲਦੀ ਵਿੱਚੇ ਤੂੰ ਆਪ ਭਰ ਲਾ
ਮੈਂ – ਕੀ ਭਰਨਾ ਨੂਰੀ
ਨੂਰੀ – ਪਾਣੀ ਭਰਕੇ ਦਈ ਵੀਰੇ ਪੀਣ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ
ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਟੂਟੀ ਖੋਲ ਕੇ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਸਾਰੇ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲੈਂਦੇ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਤਿੰਨੋ ਦੁਬਾਰਾ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਕੰਮ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਤੇ ਗਿਆ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਦੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚੋ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿੱਖ ਰਹੀ ਸੀ ਪੀਲੇ ਪੀਲੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚੋ ਲਾਲ ਲਾਲ ਬਰਾ ਪੂਰਾ ਕਹਿਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਦੀ ਪਸੰਦ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਬੰਨਣਾ ਔਖਾ ਇਥੇ ਕਿਉਂਕਿ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਇਕੱਲੀ ਤਾਂ ਹੈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਟਾਈਮ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਮੈਂ ਜਾ ਕੇ ਦੁਕਾਨ ਵੀ ਖੋਲਣੀ ਸੀ ਜਦ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਬਣਦੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲੀ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਮੇਰੀ ਹਵਸ ਮੇਰੇ ਵੱਸੋ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ
ਮੈਂ ਦੁਕਾਨ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਤੇ ਕਰਮੇਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲੇ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਰਮੇਂ ਦੇ ਘਰੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਲਾਇਟ ਭੱਜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਮਰੇ ਕੋਲੇ ਗਿਆ ਕੋਈ ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਸ਼ਾਇਦ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਦੇਣੇ ਮੈਂ ਬੋਲਿਆ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਆ ਕੱਲ ਰਾਤ ਦਾ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਲੰਨ ਵੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਖੜਾ ਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਕੁਝ ਬੋਲੀ ਨਹੀਂ
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਾ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਜੀਤੋ ਬੇਬੋ ਦੇ ਮੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੇ ਮੰਮੇ ਤਾਂ ਵੱਡੇ ਸੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਘੱਟ ਗਏ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਫੱਟ ਗਈ ਆ ਕੌਣ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਸਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਆ ਮੈਂ ਫਿਰ ਥੋੜੀ ਜੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਪੁੱਛਿਆ
ਮੈਂ – ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤੂੰ ਹੀ ਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਫਿਰ ਚੁੱਪ ਰਹੀ
ਮੈਂ – ਬੋਲਦੀ ਨਹੀਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਹੱਥ ਬੇਬੇ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਫੇਰ ਦਿਆ ਬੋਲਿਆ
ਅਚਾਨਕ ਬੇਬੇ ਨਹੀਂ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਬੋਲੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਬੰਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨਹੀਂ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਸੀ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਸੁੱਖ ਮੈਂ ਆ ਤੇਰੀ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਘੁੰਮਾ ਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ
ਮੈਂ – ਆਂਟੀ ਤੁਸੀਂ ਹੋਰ ਕੁਝ ਬੋਲ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੱਟਦਾ ਬੋਲਿਆ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਹਾਂ ਸੁੱਖ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਨ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਮੈਂ – ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆਂਟੀ ਵੈਸੇ ਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਦੱਸੀ ਨਾ ਆਂਟੀ ਕੁਝ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਲੀਜ਼
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀ ਕੁੱਤਿਆਂ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ
ਮੈਂ – ਸੱਚੀ ਆਂਟੀ ਧੰਨਵਾਦ ਤੇਰਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਅੱਜ ਤਾਂ ਆਂਟੀ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਘੈਂਟ ਲੱਗ ਰਹੇ ਨੇ ਪੀਲੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਵੀ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਲੈ ਝੂਠੀ ਨਾ ਬੋਲੀ ਜਾ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਦੀ ਤੈਨੂੰ ਸੁੱਖ
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਆਂਟੀ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅੱਤ ਹੋ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਸੱਚੀ ਸੁੱਖ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਵਧੀਆ ਲੱਗਦੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਭੋਲਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੰਜਰ ਆ ਪੂਰਾ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ
ਮੈਂ – ਸੱਚੀ ਆਂਟੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਭੋਲਾ ਹੀ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਦੱਸ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿੱਥੋਂ ਵਧੀਆ ਲੱਗਦੀ ਆ ਸੁੱਖ
ਮੈਂ – ਸਭ ਪਾਸੋ ਮੈਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਹੌਲੀ ਦੇਣੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਹੱਟ ਜਾ ਸੁੱਖ ਕੋਈ ਐਵੇਂ ਦੇਖ ਲਾਉਗਾ ਜਾ ਕੋਈ ਆ ਜਾਉਗਾ
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਆਂਟੀ ਕੋਈ ਮੈਂ ਫਿਰ ਥੋੜਾ ਸੋਚਿਆ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਅਵੇ ਹੀ ਬੁੰਡ ਫੱਟ ਗਈ ਸੀ ਕੀਤੇ ਆਂਟੀ ਰੋਲਾ ਨਾ ਦੇਵੇ ਪਰ ਆਂਟੀ ਨੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ
ਮੈਂ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਜੱਫੀ ਪਈ ਫਿਰ ਤੋਂ ਤੇ ਇੱਕ ਪੱਪੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸਵਾਦ ਆ ਗਿਆ ਪੱਪੀ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਮਿੱਠੀ ਪਈ ਸੀ ਪੂਰੀ ਜਦ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਇੱਕ ਪੱਪੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗੱਲ ਪਰ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ
ਜਦੋ ਮੈਂ ਪੱਪੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਫਿਰ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਉਹ ਹੀ ਬੋਲੀ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਸੁੱਖ ਕੋਈ ਆ ਜਾਉਗਾ
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਆਂਟੀ ਡਰੋਂ ਨਾ ਤੁਸੀਂ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਬੇਬੇ ਨੇ ਆ ਜਾਣਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਣ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕੀ ਤੂੰ ਆਇਆ ਹੋਇਆ
ਮੈਂ – ਚਲਦੇ ਆ ਆਂਟੀ ਰੁਕ ਜਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਦੇ ਮੰਮੇ ਫੜ ਲਏ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਨਾ ਨਾ ਸੁੱਖ ਨਾ ਫੜ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕੁਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਆ ਮੈਨੂੰ ਸਾਹ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ
ਮੈਂ – ਆ ਜਾਣਾ ਸਾਹ ਵੀ ਆਂਟੀ ਮੈਂ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਉਪਰੋਂ ਮੰਮੇ ਪੱਟਦਾ ਰਿਹਾ
10 ਮਿੰਟ ਵਿੱਚੋ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਬੇਬੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਈ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਜਾਣ ਲਈ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਗਈ ਪਰ ਮਸੀਂ ਤਾਂ ਮੁਰਗੀ ਫੱਸੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਹੱਥੋ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਂ ਹੌਸਲਾ ਜਾ ਕਰਕੇ ਪੁੱਛਿਆ
ਮੈਂ – ਆਂਟੀ ਹੋਣੀ ਤਾਂ ਮਿਲੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਹੋਣੀ ਜਾਣ ਲਈ ਵੀ ਕਹਿ ਰਹੇ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਸੁੱਖ ਅੱਜ ਰਾਤੀਂ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਸੌਂ ਜਾਵੀ
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਆਂਟੀ ਸੌਂ ਹੋਣਾ ਘਰੇ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਚੱਲ ਕੱਲ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆ ਜਾਣਾ ਫਿਰ ਸੌਂ ਜਾਈ ਸਾਡੇ ਵੱਲ
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਆਂਟੀ ਆਪਾਂ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮਣ ਚਲਦੇ ਆ ਵੈਸੇ ਵੀ ਤਾਂ ਰਾਤ ਹੋ ਹੀ ਗਈ ਆ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ – ਠੀਕ ਆ ਸੁੱਖ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਚੱਲਦੀ
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਆ ਆਂਟੀ
ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਪਹਿਲਾ ਕਮਰੇ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਗਈ ਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚਲੇ ਗਿਆ
ਅਸੀਂ ਸਭ ਨੇ ਰੋਟੀ ਖਾਦੀ ਫਿਰ ਮੈਂ ਮੈਂ ਨਿੰਮੋ ਆਂਟੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਆਂਟੀ ਨਾ ਮੰਨੀ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦੇਖਣ ਜਾ ਗੱਲ ਉੱਡਣ ਦਾ ਡਰ ਸੀ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾ ਪਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨਾਲ ਅੱਜ ਰਾਤ ਦਾ ਕੰਮ ਬਣਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਬੋਲ ਪਿਆ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਆਜੀ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਥੋੜਾ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਆ ਗਈ ਬਸ ਪੁੱਤ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲ ਤੂੰ
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਮੈਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਲੱਗਦਾ ਰੱਬ ਨੇ ਲਾਟਰੀ ਲੱਗਾ ਦਿੱਤੀ ਪਹਿਲਾ ਸਾਲੀ ਇੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਸੀ ਹੁਣ ਦੋ ਦੋ ਮਿਲ ਗਈਆਂ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚੋ ਹੀ ਇਹ ਸੋਚਦੇ ਸੋਚਦੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ
ਘਰ ਆ ਕੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਮੈਂ ਲੋਅਰ ਖੋਲੀ ਤੇ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਬਸ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸੀ ਤਾਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪੰਜ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਵੀ ਆ ਗਈ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸਾਫ ਤੇ ਪੱਤਲਾ ਜਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਪਹਿਲਾ ਇਕ ਨਜ਼ਰ ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਤੇ ਪਾਈ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰਾ ਕਹਿਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਾਲੇ ਸੂਟ ਥੱਲੋਂ ਚਿੱਟੀ ਬ੍ਰਾ ਲਗਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਅੰਦਰ ਆਈ ਤੇ ਮੈਂ ਕਮਰਾ ਬੰਦ ਕਰ ਲਿਆ ਮੈਨੂੰ ਕਮਰਾ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਬੋਲੀ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਪੁੱਤ ਕਰਮੇਂ ਨੇ ਆਉਣਾ ਹਾਲੇ
ਮੈਂ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਉਂਦੇ ਕਿਹਾ
ਮੈਂ – ਆ ਜਾਉਗਾ ਬੇਬੇ ਪਹਿਲਾ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ੁਗਲ ਮੇਲਾ ਕਰ ਲਈਏ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਦਾ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਕੁਝ ਬੋਲੀ ਨਹੀਂ
ਮੈਂ – ਕੀ ਹੋਇਆ ਬੇਬੇ ਬੋਲਦੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਗੁੱਸਾ ਲੱਗਦੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਘੁੰਮਾ ਦਾ ਘੁੰਮਾ ਦਾ ਬੋਲਿਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਨਹੀਂ ਪੁੱਤ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਆ ਬਸ ਵੈਸੇ ਹੀ ਤੂੰ ਰੁਕਿਆ ਨਹੀਂ ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਹੱਥਾਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦੀ ਬੋਲੀ
ਮੈਂ – ਤੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਬੇਬੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਸੀ ਫਿਰ ਉੱਥੇ ਅੱਜ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਪੂਰਾ ਪੁਰਜਾ ਲੱਗ ਰਹੀ ਕਾਲੇ ਸੂਟ ਥੱਲੋਂ ਚਿੱਟੀ ਬ੍ਰਾ ਪਾ ਕੇ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੁੱਢੀ ਹੋ ਗਈ ਪੁੱਤ ਮੈਂ ਪੁਰਜਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਲੱਗਣਾ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਅਜੇ ਕਿੱਥੋਂ ਬੁੱਢੀ ਹੋ ਗਈ ਤੂੰ ਅਜੇ ਤਾਂ ਜਵਾਨ ਪਈ ਆ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਤੇਰਾ ਗੱਦਰ ਪਿਆ ਅੱਜ ਕਾਲੇ ਨਾਲ ਚਿੱਟਾ ਮੈਚ ਕਰੀ ਫਿਰਦੀ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਹੋਰ ਬ੍ਰਾ ਮਿਲੀ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਕਿਸਨੇ ਦੇਖਣਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਤਾਂ ਹੀ ਇਹ ਕਾਲਾ ਸੂਟ ਪਾ ਲਿਆ
ਮੈਂ – ਦਿਖਾ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਫਿਰ ਕਮੀਜ਼ ਉਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਅੱਖ ਮਾਰ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਪੁੱਤ ਕੋਈ ਇਸ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ
ਮੈਂ – ਬੇਬੇ ਰਾਤ ਤਾਂ ਲੰਨ ਲੈਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੀ ਸੀ ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆ ਰਹੀ ਕਰ ਉੱਪਰ ਕਰਮੇਂ ਨੇ ਆ ਜਾਣਾ
ਫਿਰ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਉੱਪਰ ਕਰਦੀ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕਮੀਜ਼ ਉੱਪਰ ਹੁੰਦਾ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੀ ਚਿੱਟੀ ਬ੍ਰਾ ਮੈਨੂੰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿੱਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਬਾਈ ਕਿਆ ਨਜਾਰਾ ਸੀ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਬ੍ਰਾ ਤੋਂ ਥੋੜੇ ਥੋੜੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਪਏ ਸੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇੰਝ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਮੈਂ – ਹਾਏ ਬੇਬੇ ਤੇਰੇ ਮੰਮੇ ਕਿੰਨੇ ਵੱਡੇ ਆ ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪੂਰੇ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਰਾਤ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਗਰਮ ਕਰਤਾ ਸੀ ਹੱਥ ਲਗਾ ਲਗਾ ਕੇ ਆ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਇਹ ਤੇਰੇ ਹੋ ਗਏ ਮੰਮੇ
ਮੈਂ – ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਤਾਂ ਸਹੀ ਬੇਬੇ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਗਾ ਦੇਖ ਕੇ
ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ – ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਜੀਤੋ ਬੇਬੇ ਨੇ ਫਿਰ ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚੋ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮੇ ਕੱਢ ਲਏ
ਬਾਕੀ ਕਹਾਣੀ punjabi sex stories ਦੇ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ
Punjabi Sex Stories :- ਕਾਮ ਸੂਤਰ – 4